نگاهی به مطالب ستون نویس های ترکیه، خطا در سیاست خارجی ترکیه - وبلاگ سحر وب

به گزارش وبلاگ سحر وب، نمی شود٬ وقتی که با روسیه دچار مشکل شدی سراغ آمریکا بروی و وقتی که در داخل دچار مشکل تازه تری شدی٬ به سوی اروپایی ها بشتابی. این شکل از سیاست خارجی٬ نه باورپذیر و صادقانه است و نه اعتبار و احترامی به دنبال می آورد.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ سحر وب، ستون نویس های روزنامه های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به گوشه نویس یاد می شود٬ بخشی از فعالان رسانه ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می گذارد.

وبلاگ سحر وب تلاش می کند تا با انتخاب گزینه های قابل توجهی از نوشته های ستون نویس های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت های رسانه ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.

خطا در سیاست خارجی ترکیه

بارش دوست ار، روزنامه جمهوریت

در حالی که ویروس کرونا در جهان به شکل گسترده ای منتشر شده و علاوه بر اغلب حوزه های اقتصادی٬ بازار نفت را هم متلاطم کرده٬ ما هم در داخل ترکیه با مسائل بزرگی روبرو هستیم. مسائلی همچون: گرانی٬ بیکاری٬ مشکل حضور چندین میلیون آواره سوری در ترکیه و همچنین مسئله ای به نام سیاست خارجی ترکیه در مورد سوریه.

دیدیم که رئیس جمهور اردوغان٬ برای حل مشکل ادلب٬ در روز پنجم ماه به مسکو رفته و با پوتین دیدار کرد.

دیروز هم که در بلژیک با دبیرکل ناتو و سران اتحادیه اروپا گفت وگو کرد. نتایج دیدار مسکو را که می دانید. خوب...در بروکسل هم نتیجه ای به دست نیامد و اردوغان دست خالی به خانه بازگشت.

اما هر دو دیدار٬ یعنی هم دیدار با ولادیمیر پوتین در مسکو و هم دیدار با سران ناتو و اتحادیه اروپا در بروکسل٬ چیز مهمی را به دولت و به همه ما نشان داد. این دو دیدار٬ به خوبی مشخص کرد که مرز و میزان قدرت ترکیه کجاست. می تواند چه کارهایی بکند و توان انجام چه کارهایی را ندارد. در واقع مرز و سقف قدرت ما مشخص شد.

حالا دولت باید این را فهمیده باشد که تهدید در داخل و امتیاز دادن در خارج٬ جواب نمی دهد. نمی شود٬ وقتی که با روسیه دچار مشکل شدی سراغ آمریکا بروی و وقتی که در داخل دچار مشکل تازه تری شدی٬ به سوی اروپایی ها بشتابی. این شکل از سیاست خارجی٬ نه باورپذیر و صادقانه است و نه اعتبار و احترامی به دنبال می آورد.

ترکیه٬ آکپارتی و احزاب جدید

فکرت بیلا، پایگاه تحلیلی تی 24

عبدالله گل٬ علی باباجان و احمد داوود اوغلو٬ سه فردی هستند که در حزب عدالت و توسعه٬ پس از اردوغان٬ از بیشترین میزان اهمیت و محبوبیت برخوردار بودند و حالا هر سه نفر٬ از اردوغان و حزب او جدا شده اند.

احمد داوود اوغلو حزب جدیدی به نام آینده تاسیس کرد و باباجان نیز با تاسیس حزبی به نام دموکراسی و جهش تاسیس کرده و حالا٬ شاهد ظهور دو حزب جدید هستیم که هر دو٬ از حزب عدالت و توسعه منشعب شده اند.

احزاب جدید٬ از امکان و توان آن برخوردار هستند که در آینده٬ اردوغان و همراهان او را با چالش های بزرگی روبرو کنند. درک این نکته بسیار مهم است که ماهیت نقدها علی باباجان و احمد داوود اوغلو با نقدها رهبران حزب جمهوری خلق و دیگر احزاب مخالف اردوغان٬ انطباق کامل دارد و همگی در نقدها خود٬ دارای اشتراک فکر و نظر هستند.

باباجان در گفت وگو با فاکس نیوز گفته است: ما خواهان ترکیه ای هستیم که هر کسی بتواند در آن٬ بدون ترس و نگرانی٬ در مورد آینده خود تصمیم گیری و برنامه ریزی کند. متاسفانه در این کشور٬ دستگاه قضا مستقل نیست. ما می خواهیم مردم ترکیه از سطح رفاه بالایی برخوردار باشند.

باباجان در ادامه سخنان خود٬ بدون آن که از اردوغان اسم بیاورد٬ حزب عدالت و توسعه را به عنوان یک بیمار توصیف کرد که حاضر نیست هیچ دکتر و طبیبی را به حضور بپذیرد.

چه کسی خائن است؟

طاها آک یول، روزنامه قرار

یکی از امراض و بیماری های مهلک در نظام سیاسی و فرهنگ حزبی ما٬ این است که رقبا و مخالفین خود را خائن به وطن می نامیم و با چنین اتهام سنگینی به دنبال آن هستیم که همه را از صحنه بیرون برانیم.

مرور قدیمی ترین روزنامه های جمهوریت و سخنان و نطق های قدیمی آتاتورک و دیگران٬ نشان می دهد که از همان آغاز راه٬ برچسب زنی و خائن نامیدن دوستان دیروز و رقبای امروز٬ به یک فرهنگ تبدیل شده است.

به عنوان مثال در سال 1931 میلادی٬ جناب یونس نادی بیگ مشهور٬ در روزنامه جمهوریت٬ چنین تیتر زده است:نباید به خائنین وطن٬ آزادی بیان داده شود.

زمانی هم که در آغاز جهت جمهوریت٬ ژنرال کاظم کارا بکر پاشا٬ می خواست حزب جدیدی تاسیس کند و در کنار آتاتورک نماند٬ آتاتورک نطق تندی کرده و رفقا و همراهان دیروز خود را خائن ترین افراد کشور دانست!

در زمانی که حزب عدالت و توسعه تاسیس شد٬ خیلی ها اردوغان و حزب او را به خیانت متهم کردند.

حتی برخی ها گفتند: با چراغ سبز آمریکا و یهودیان به میدان آمده اند. بگذارید بازگو نکنم که در آن زمان٬ دولت باغچلی چه الفاظ تندی در مورد اردوغان و حزب عدالت و توسعه به کار می برد. حالا هم شاهد این هستیم که حزب عدالت و توسعه پس از تثبیت پایه های قدرت٬ هم حزب جهوری خلق را خائن می نامد و هم کلیچدار اوغلوی رهبر حزب را بی شرف و پست می خواند! یعنی به عبارتی دیگر٬ در زمینه متهم کردن دیگران و برچسب خائن زدن به این و آن٬ همه ما مانند هم عمل می کنیم و از این نظر تفاوت چندانی با هم نداریم.

گویی قرار نیست یک لحظه تامل کنیم و از خود بپرسیم: مگر ما هستیم که حق داریم یا اجازه و صلاحیت داریم در مورد خیانت دیگران٬ حکم صادر کنیم. مگر قرار است حزب حاکم و افراد قدرتمند٬ چنین حقی داشته باشند که دیگران را خائن بنامند؟