5 فیلم پرفروش سینمای ایران در اکران پاییزی - وبلاگ سحر وب

به گزارش وبلاگ سحر وب، خبرنگاران: نگاهی به پنج فیلمی که در دو هفته اخیر بیشترین میزان فروش در میان فیلم های اکران پاییزی را داشته اند و در صدر جدول فروش هفتگی قرار دارند.

ماجرای نیمروز: رد خون

• کارگردان: محمدحسین مهدویان
• بازیگران اصلی: جواد عزتی، هادی حجازی فر، محسن کیایی، بهنوش طباطبایی، هستی مهدوی
• میزان فروش: 3،583،899،000

درباره فیلم:

ماجرای نیمروز: رد خون ادامه سری اول ماجرای نیمروز ساخته پرطرفدار محمدحسین مهدویان است. هرچند او بعد از فیلم اول به سراغ ساخت یک داستان ملودرام عاشقانه یعنی لاتاری رفت، اما دوباره به سینمای مورد علاقه اش بازگشت. اگر آثار پیشین مهدویان (مستند ها و سریال ها) را دنبال نموده باشید می دانید که او خوره تاریخ اجتماعی سیاسی معاصر ایران است و بهترین فیلم هایش را هم حول همین موضوع مورد علاقه اش، ساخته است.

او در رد خون به سراغ کاراکتر های دوست داشتنی سری اول می رود و اینبار داستان آن ها را در اواسط دهه شصت و همزمان با پذیرفتن قطعنامه، خاتمه جنگ و حمله منافقان بعد از خاتمه جنگ به مناطق کرد نشین ایران، تعریف می کند.

اما رد خون مانند سری اول یک داستان اکشن و تعقیب و گریزی حساس را تعریف نمی کند و بیشتر نقطه فوکوس خود را بر احوالات آدم ها و روبروه های احساسی شان با یکدیگر می گذارد. هرچند شنیده می شد که فیلم درباره عملیات مرصاد است، اما در واقع این عملیات تنها در پس زمینه فیلم فضاسازی می کند و داستان اصلی میان یک زن مجاهد با برادر و همسرش می گذرد. رد خون یک قهرمان یکی یکدانه و عالی با بازی جواد عزتی دارد که جدیتی را به فیلم می بخشد که بدون حضور عزتی قابل تصور نبود. یک مرد تنها و امنیتی که در برابر وظیفه خود به هیچ کس حتی نزدیک ترین هم رزمان خود هم تخفیف نمی دهد.

چرا ممکن است از فیلم خوشتان نیاید؟

اگر انتظار یک فیلم پرهیجان و تعقیب و گریزی مانند سری اول را داشته باشید یا به هوای تماشای یک فیلم جنگی به سراغ رد خون بروید، احتمالا در ذوقتان خواهد خورد. چراکه بر خلاف ماجرای نیمروز، این فیلم پر از مکث و فاصله گذاری عاطفی است و در نهایت می خواهد به یک حس تامل برانگیز انسانی برسد که سررشته بسیاری از تناقضات اجتماعی وسیاسی امروز است؛ بنابراین اکشن و تعلیق آن نسبت به سری اول بسیار کمتر است.

ضمن این که به هرحال فیلم در بستر تاریخ و سیاست می گذرد و اگر از سیاست دل خوشی ندارید یا تاریخ معاصر برایتان جالب نیست، احتمال این که با فیلم ارتباط برقرار نکنید زیاد است.

حواشی:

رد خون حواشی زیادی داشت. از همان آغاز مراحل نگارش فیلمنامه بابت موضوع حساسش زیر ذره بین بود و بعد از اکران هم واکنش های ضد و نقیضی گرفت. طیف افراطی و وابسته به اصولگرایان فیلم را سمپات منافقان دانستند و آن را کوبیدند و جبهه مقابل هم آن را یک فیلم سفارشی و دستوری خواند. درحالیکه رد خون جایی در میانه ایستاده و به قول آن دیالوگ معروف فیلم جرم روی آجر خودش فر می خورد!

حاشیه پررنگ دیگر درباره بازی جواد عزتی، قهرمان و نقش اول فیلم بود که در جشنواره نه در بخش بهترین بازیگر نقش اول که در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل کاندید دریافت سیمرغ شد که به نوعی حکم دهن کجی هییت داوران به فیلم را داشت.

کلوپ همسران

• کارگردان: مهدی صباغ زاده
• بازیگران اصلی: محمدرضا شریفی نیا، میترا حجار، شقایق فراهانی، بیژن بنفشه خواه، گوهر خیراندیش
• میزان فروش: 2،090،669،000

درباره فیلم:

مهدی صباغ زاده از کارگردانان و تهیه نمایندگان قدیمی سینمای ایران است که آثار گیشه ای زیادی را در سال های گذشته تهیه نموده است. این بار، خودش پشت دوربین کلوپ همسران ایستاده و فیلم را کارگردانی هم نموده است.

کلوپ همسران هرچند یک فیلم کمدی و سرگرم نماینده است، اما سعی خود را می کند که حداقل استاندارد های سینمایی را رعایت کند. یعنی داستانش سر و ته داشته و فیلمنامه حاوی یک انسجام اولیه باشد. عموما فیلم های کمدی این سال ها از عدم انسجام فیلمنامه و داستان بیشترین لطمه را می خورند و فیلمسازان گمان می نمایند، چون فیلم قرار است خنده دار و سرگرم نماینده باشد، منطق روایی و کیفیت سینمایی آن دیگر اهمیتی ندارد. به همین دلیل است که اکثر کمدی های ایرانی یا سخیف و لوده از آب درمی آیند یا آنقدر بد ساخته می شوند که تحمل شان تا سرانجام، صبر ایوب می خواهد.

اما کلوپ همسران اینطور نیست و معلوم است که به ایده اش فکر شده و برای ساختش به اصول سینمایی توجه داشته اند. به هر حال مهدی صباغ زاده از آدم های بااصالت سینمای ایران است و مشخصا به خاطر موفقیت در گیشه تن به لودگی و ساخت یک کمدی ضعیف نمی دهد.

ترکیب بازیگران فیلم خوب است و شیمی شان کنار یکدیگر گیرایی فیلم را بیشتر می کند.

چرا ممکن است از فیلم خوشتان نیاید؟

اگر انتظار یک فیلم جدی و مهم را داشته باشید از کلوپ همسران خوشتان نمی آید. این فیلمی است که برای تفریح و استراحتی دوساعته در سالن سینما ساخته شده و نباید انتظار بیشتری ازش داشت. ضمن اینکه استفاده از چند کاراکتر مرد زن ذلیل که گوش به فرمان همسرانشان هستند، ممکن است به مذاق برخی از آقایان خوش نیاید!

حواشی

فیلم حاشیه خاصی نه در زمان فراوری داشت و نه اکران.

مسخره باز

• کارگردان: همایون غنی زاده
• بازیگران اصلی: علی نصیریان، بابک حمیدیان، صابر ابر، هدیه تهرانی، رضا کیانیان
• میزان فروش: 1،213،877،000

درباره فیلم:

گفتن از مسخره باز حقیقتا چندان کار آسانی نیست. چون دقیقا معلوم نیست که چیست و میان تئاتر، سینما و فیلم تئاتر سرگردان است. همایون غنی زاده کارگردان نام آشنای تئاتر که بابت تئاتر های گران قیمت و استفاده از صحنه های پرطمطراق معروف است، اینبار به سراغ سینما آمده و فیلمی ساخته به نام مسخره باز که جلوه های ویژه بسیار جالبی دارد! انگار کارگردان به دلیل تازگی استفاده ازجلوه های ویژه این چنینی که پیشتر در تئاتر امکانش را نداشته، انقدر ذوق زده شده که خیلی توجه ننموده به هرحال بین مدیوم سینما و تئاتر یک فرق هایی در ساخت، روایت و تعریف قصه وجود دارد.

مسخره باز هرچند در هفته اول فروش بسیار خوبی داشته و احتمالا تا سه، چهار هفته دیگر هم به همین منوال فروش بالایی داشته باشد، اما با افت فرو روبرو خواهد شد. چراکه تماشاگر سینما در ماه اول به هوای تبلیغات و ترکیب بازیگران به سالن کشیده می گردد، ولی بعد که دهان به دهان از فیلم بشنود و بداند در چه فضایی می گذرد، دیگر بعید است تمایل چندانی به دیدنش داشته باشد. مسخره باز جایی میان سینما و تئاتر گیر نموده و بهترین تعریف برایش اینست: تله تئاتری که برای پرده عریض سینما فیلمبرداری شده است.

استفاده از بهترین تکنسین های سینما باعث شده مسخره باز کیفیت فنی قابل توجهی داشته باشد. اما فقط کیفیت فنی فیلم است که قابل توجه می کند و داستان و روایت حتی بچگانه به نظر می رسند. انگار کارگردان از هر فیلم یا اثری که خوشش آمده یک اکت یا مابه ازا در مسخره باز جاگذاری نموده تا پرمایه و متفکرانه به نظر برسد.

در این میان تنها فیلمبرداری علی قاضی و کوشش های سهیل دانش اشراقی و بازی علی نصیریان بسیار عالی و قابل تمجید است.

چرا ممکن است از فیلم خوشتان نیاید؟

اگر تماشاگر پیگیر سینما و خوره فیلم باشید، دست فیلم خیلی زود برایتان رو می گردد و جذابیتش را از دست می دهد. تیکه های رو و دم دستی سیاسی فیلم که قرار است جنبه ای استعاری داشته باشند، احتمالا اعصابتان را خورد کند و اگر خیلی پایه تئاتر نباشید، گذشتن کل فیلم در یک آرایشگاه و یک لوکیشن بسته و محدود خسته تان می کند.

حواشی

همایون غنی زاده که در تئاتر هم همواره پرحاشیه بوده (خصوصا سر بحث های مالی و بلیط های 180 هزار تومانی یا ادعا هایی نظیر اینکه همه طبقات مالی که نباید تئاتر ببینند!) در اختتامیه جشنواره فجر هم حاشیه های زیادی درست کرد. در ابتدا یک جایزه را قبول نکرد و در اقدامی نژادپرستانه یک مرد افغان را روی سن فرستاد برای خواندن بیانیه اش، که باعث تحقیر وی شد و بعد برای جایزه دیگری روی سن آمد! این اقدام آنقدر با انتقاد همراه شد که تهیه نماینده فیلم، علی مصفا بابت رفتار غیرحرفه ای او مجبور به عذرخواهی رسمی شد.

درخونگاه

• کارگردان: سیاوش اسعدی
• بازیگران اصلی: امین حیایی، مهراوه شریفی نیا، ژاله صامتی، پانته آ پناهی ها، محمود جعفری
• میزان فروش: 789،507،000

درباره فیلم:

درخونگاه فیلم سوم سیاوش اسعدی و بهترین فیلم او تا به امروز است. کارگردانی که با همان دو فیلم اولش نشان داد که سینما را خوب می شناسد و جنس سینمایش، نه سینمای فضای بسته و آپارتمانی که سینمای پرده و لنداسکیپ است. درخونگاه که به مسعود کیمیایی پیشکش شده، متاثر از فضای فیلم های او هم هست.

کلا اسعدی در آثار پیشینش هم نشان داده که وامدار سینمای مسعود کیمیایی است و درخونگاه بهترین ادای دین او به فیلمساز محبوبش است. فیلم خصوصا عالی و میخکوب نماینده آغاز می گردد. با تیتراژی فکر شده و موسیقی ای که یادآور موسیقی متن سلطان است.

درخونگاه فیلم تلخیست. از آن دست فیلم هایی که تلخی اش هرچند گزنده، اما سیاه نمایانه نیست و همین مسئله تاثیرگذاریش را دوچندان می کند.

هرچند فیلم در نیمه دوم خود کمی افت می کند و داستان آن خط مستقیم را از دست می دهد و به بیراهه می رود (حتی در اینجا هم تاثیر سینمای کیمیایی در شلختگی روایت دیده می گردد.)، اما کماکان جذابیت خود را تا سرانجام حفظ می کند و در فصل خاتمهی یک سکانس تعقیب و گریز بسیار جالب هم دارد.

چرا ممکن است از فیلم خوشتان نیاید؟

همین فضای سنگین کیمیایی وار، آداب خاص سخنوری و دیالوگ گویی و تم تلخ فیلم ممکن است به مذاق یک تماشاگر عادی که آمده تا دو ساعت در سینما در کنار دوستانش خوش بگذراند، خوش نیاید.

حواشی:

فیلم اسیر تیغ ممیزی شده است. بعد از اکران در جشنواره فجر پارسال بسیاری تلخی فیلم را به اشتباه و به شکلی افراط گرایانه به انقلاب اسلامی نسبت دادند و این حاشیه رسانه ای کمر فیلم را شکست. فیلم در اکران عمومی کوتاه تر شده که البته بخشی از آن تصمیم خود کارگردان برای بهتر کردن ریتم فیلم بوده، اما بخش دیگرش سانسور. خصوصا صحنه های جالب توجه میان پناهی ها و نادر فلاح در زندان از جمله حذفیات اجباری فیلم است و چه حیف از آن صحنه ها...

سال دوم دانشکده من

• کارگردان: رسول صدرعاملی
• بازیگران اصلی: سها نیاستی، فرشته ارسطویی، علی مصفا، پدرام شریفی
• میزان فروش: 557،987،000

درباره فیلم:

باز هم رسول صدرعاملی و باز داستان دختران نوجوانی که قرار است وارد دنیای آدم بزرگ ها شوند. احتمالا رسول صدرعاملی بیش از هر کارگردانی به احوالات دختران نوجوان و زیستشان در سینمای ایران پرداخته است. فیلم از این جهت کنجکاوی برانگیز به نظر می رسد. ضمن اینکه فیلمنامه آن را پرویز شهبازی به نگارش درآورده و این به خودی خود یعنی باید انتظار داستان عمیق و چالش برانگیزی را داشته باشیم. شهبازی به خوبی توانسته داستان دختران امروز را تعریف کند و فیلمی به روز را نتیجه دهد.

فیلم سال دوم دانشکده من بهترین فیلم صدرعاملی در دو دهه اخیر است.

چرا ممکن است از فیلم خوشتان نیاید؟

خاتمه بندی فیلم و به شکل کلی پرده خاتمهی فیلم بسیار ناامیدنماینده از آب درآمده. فیلم نمی تواند از ظرفیت دراماتیکی که در نیمه اول خلق نموده و آن فضای مرموز و تعلیق آمیزی که یادآور ماجرای آنتونیونی است، استفاده کند.

فیلم از کنار نکته ویژه و اخلاقی اصلی خود خیلی راحت عبور می کند و آن را دست کم می گیرد و به جای استفاده از ظرفیت بالقوه و خلاقه داستان، اسیر کلیشه های لوس ملودراماتیک می گردد.

حواشی:

از جمله حواشی فیلم حضور اولیه ریحانه پارسا در تمرینات و تست ها بود. اما در نهایت در لیست بازیگران قرار نگرفت و با انتشار پستی از این بابت به رسول صدرعاملی گله برد. اخیرا تهیه نماینده فیلم مسعود ردایی در مصاحبه ای اعلام نمود که نامنظم آمدن پارسا سر تمرینات اولیه عامل اصلی قطع این همکاری بوده است.